t4mike schrieb auf twitter:

noch ein persönliches fazit zur solidaritätskundgebung für #DimitrisKoufontinas ganz besonderen dank an die organisator_innen, die im rahmen des internationalen tages der solidarität für dimitris koufontinas die demo schnell auf die beine gestellt haben. ebenso ganz besonderen dank für die beherzten, kämpferischen menschen vor ort, die den kampf und das opfer von dimitris koufontinas lebendig auch auf die straßen berlins gebracht haben.

die demo startete kraftvoll, laut und stark mit zuerst 100, im verlauf bis zu knapp 200 menschen. weniger ist manchmal mehr, doch macht es das für eine stadt wie berlin wirklich besser? welche perspektiven zeigt das in dieser stadt auf?

die bullen sind mit abstand von allen am stärksten dem aufruf gefolgt. um die demo und unmittelbar wurden wir von einem großaufgebot an bullen begleitet. wohl dem umstand geschuldet, dass die demo am ende durch die rigaer straße ging.

eigentlich hätte der abend auch ein signal der solidarität an die von illegaler räumung bedrohten genoss_innen in der #rigaer94 werden können. müssen. stattdessen hat sich berlin wieder von seiner besten „mir doch egal“ seite gezeigt.

grund genug zu handeln sollte auch allein schon die tatsache sein, dass ein genosse, der sich seit 08.01. im hungerstreik und seit 22.02. im durststreik befindet. die lage ist ernst, #DimitrisKoufontinas wird vermutlich sterben.

am #TagX werden wir uns dann um 20:00 Uhr auf dem hermannplatz sehen. neben dem gedanken an trauer und wut um den wahrscheinlichen verlust eines genossen, wird mir aus vielen anderen gründen angst und bange.

was muss eigentlich erst geschehen, dass diese stadt den arsch hoch kriegt? ja, das system ist scheiße, bullen in den kiezen sind scheiße, so vieles ist scheiße. das eigentliche übel daran ist, dass wir die ganze scheiße selbst zulassen.

un’altra conclusione personale della manifestazione di solidarietà per #DimitrisKoufontinas un ringraziamento molto speciale agli organizzatori che hanno rapidamente messo in piedi la demo nel contesto della giornata internazionale di solidarietà per dimitris koufontinas. anche un ringraziamento molto speciale alle persone coraggiose e militanti sul posto che hanno portato la lotta e il sacrificio di dimitris koufontinas vivo anche nelle strade di berlino.
la dimostrazione è iniziata potente, forte e rumorosa con i primi 100, nel corso del tempo fino a quasi 200 persone. a volte meno è più, ma questo lo rende davvero migliore per una città come Berlino? quali prospettive mostra in questa città?
i poliziotti hanno seguito la chiamata di gran lunga il più. intorno alla demo e immediatamente siamo stati accompagnati da un grande contingente di poliziotti. probabilmente a causa del fatto che la demo è passata attraverso rigaer straße alla fine.
in realtà, la serata avrebbe potuto essere un segnale di solidarietà ai compagni minacciati dallo sfratto illegale nel #rigaer94. avrebbe dovuto. invece, berlino ha mostrato di nuovo il suo lato migliore „non mi interessa“.
ragione sufficiente per agire dovrebbe essere il fatto che un compagno, che è dal 08.01. in sciopero della fame e dal 22.02. in sciopero della sete. la situazione è grave, #DimitrisKoufontinas probabilmente morirà.
su #TagX ci vedremo alle 20:00 sulla hermannplatz. oltre al pensiero del dolore e della rabbia per la probabile perdita di un compagno, ho paura e ansia per molte altre ragioni.
Cosa ci vuole in realtà per questa città per alzare il culo? Sì, il sistema fa schifo, i poliziotti nei quartieri fanno schifo, così tante cose fanno schifo. il vero male è che permettiamo che tutta questa merda accada.

ένα προσωπικό συμπέρασμα στο συλλαλητήριο αλληλεγγύης για το # DimitrisKoufontinas ιδιαίτερες ευχαριστίες στους διοργανωτές, οι οποίοι γρήγορα έστησαν τη διαδήλωση στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας αλληλεγγύης για τον Δημήτρη Κουφοντίνα. ιδιαίτερες ευχαριστίες και για τους θαρραλέους, μαχητικούς ανθρώπους στο έδαφος που έφεραν ζωντανό τον αγώνα και τη θυσία του Δημήτρη Κουφοντίνα στους δρόμους του Βερολίνου.
το demo ξεκίνησε δυνατά, δυνατά και δυνατά με τα πρώτα 100, στην πορεία μέχρι 200 άτομα. λιγότερο είναι μερικές φορές περισσότερο, αλλά αυτό το κάνει πραγματικά καλύτερο για μια πόλη όπως το Βερολίνο; ποιες προοπτικές αποκαλύπτει αυτό σε αυτή την πόλη;
οι ταύροι ακολούθησαν την κλήση μακράν το ισχυρότερο από όλα. το demo και αμέσως, συνοδευτήκαμε από μια μεγάλη ομάδα αστυνομικών. πιθανώς λόγω του γεγονότος ότι το demo πέρασε από την οδό Riga στο τέλος.
στην πραγματικότητα, το βράδυ θα μπορούσε επίσης να ήταν ένα μήνυμα αλληλεγγύης προς τους συντρόφους που απειλούνται από την παράνομη έξωση στο #rigaer94. πρέπει. αντ ‚ αυτού, το Βερολίνο έχει δείξει για άλλη μια φορά την καλύτερη πλευρά του „δεν με νοιάζει“.
αρκετός λόγος για να δράσουμε πρέπει επίσης να είναι το γεγονός ότι ένας σύντροφος που βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 8 Ιανουαρίου και σε απεργία δίψας από τις 22 Φεβρουαρίου. η κατάσταση είναι σοβαρή, ο #Δημήτρης Κουφοντίνας πιθανότατα θα πεθάνει.
στο # TagX θα δούμε ο ένας τον άλλον στις 20:00 στο hermannplatz. εκτός από τη σκέψη της θλίψης και του θυμού για την πιθανή απώλεια ενός συντρόφου, φοβάμαι και ανησυχώ για πολλούς άλλους λόγους.
τι πρέπει να συμβεί ώστε αυτή η πόλη να πάρει τον κώλο της επάνω; ναι, το σύστημα είναι σκατά, οι μπάτσοι στις γειτονιές είναι σκατά, τόσο πολύ είναι σκατά. το πραγματικό κακό είναι ότι επιτρέπουμε όλα τα σκατά μόνοι μας.

another personal conclusion to the solidarity rally for #DimitrisKoufontinas very special thanks to the organizers who quickly put the demo on its feet in the context of the international day of solidarity for dimitris koufontinas. also very special thanks to the courageous, militant people on the spot who brought the struggle and the sacrifice of dimitris koufontinas alive also on the streets of berlin.
the demo started powerful, loud and strong with first 100, in the course up to almost 200 people. less is sometimes more, but does that really make it better for a city like berlin? what perspectives does that show in this city?
the cops were by far the most responsive to the call. around the demo and immediately we were accompanied by a large contingent of cops. probably due to the fact that the demo ended up going through rigaer straße.
actually, the evening could have been a signal of solidarity to the comrades threatened with illegal eviction in the #rigaer94. instead, berlin has shown itself again from its best „I don’t care“ side.
reason enough to act should be the fact that a comrade, who is on hunger strike since 08.01. and since 22.02. on thirst strike. the situation is serious, #DimitrisKoufontinas will probably die.
on #TagX we will see each other at 20:00 o’clock on the hermannplatz. besides the thought of mourning and anger around the probable loss of a comrade, I get scared and anxious for many other reasons.
what does it actually take for this city to get off its ass? yes, the system sucks, cops in the neighborhoods suck, so many things suck. the real evil is that we allow all this shit to happen ourselves.